Bijnade helft van alle kleding ter wereld is gemaakt van polyester en Greenpeace voorspelt dat dit aantal tegen 2030 bijna zal zijn verdubbeld. Waarom?De athleisure-trend is een van de belangrijkste redenen: steeds meer consumenten zijn op zoek naar rekbare, meer resistente kledingstukken.Het probleem is dat polyester geen duurzame textieloptie is, omdat het is gemaakt van polyethyleentereftalaat (PET), het meest voorkomende type plastic ter wereld.Kortom, het merendeel van onze kleding is afkomstig van ruwe olie, terwijl het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) oproept tot drastische maatregelen om de temperatuur op aarde maximaal 1,5 °C boven het pre-industriële niveau te houden.

Drie jaar geleden daagde de non-profitorganisatie Textile Exchange meer dan 50 textiel-, kleding- en retailbedrijven (waaronder reuzen als Adidas, H&M, Gap en Ikea) uit om hun gebruik van gerecycled polyester tegen 2020 met 25 procent te verhogen. Het werkte: vorige maand , bracht de organisatie een verklaring uit waarin gevierd werd dat de ondertekenaars het doel niet alleen twee jaar voor de deadline hebben gehaald, maar zelfs hebben overschreden door hun gebruik van gerecycled polyester met 36 procent te verhogen.Daarnaast hebben nog twaalf bedrijven toegezegd om dit jaar mee te doen aan de challenge.De organisatie voorspelt dat in 2030 20 procent van al het polyester wordt gerecycled.

Gerecycled polyester, ook wel rPET genoemd, wordt verkregen door bestaand plastic om te smelten en opnieuw te spinnen tot nieuwe polyestervezels.Hoewel er veel aandacht wordt besteed aan rPET gemaakt van plastic flessen en containers die door consumenten worden weggegooid, kan polyethyleentereftalaat in werkelijkheid worden gerecycled uit zowel post-industriële als post-consumer inputmaterialen.Maar om een ​​voorbeeld te geven: vijf frisdrankflessen leveren genoeg vezels voor één extra groot T-shirt.

Hoewelkunststof recyclenklinkt als een onbetwistbaar goed idee, de viering van rPET is allesbehalve een unanimiteit in de duurzame modegemeenschap.FashionUnited heeft van beide kanten de belangrijkste argumenten verzameld.

Gerecycled polyester: de pluspunten

1. Voorkomen dat plastic op de vuilnisbelt en in de oceaan belandt-Gerecycled polyester geeft een tweede leven aan een materiaal dat niet biologisch afbreekbaar is en anders op de vuilnisbelt of in de oceaan zou belanden.Volgens de ngo Ocean Conservancy komt er elk jaar 8 miljoen ton plastic in de oceaan terecht, bovenop de geschatte 150 miljoen ton die momenteel in het mariene milieu circuleert.Als we dit tempo aanhouden, zal er in 2050 meer plastic in de oceaan zijn dan vis.Plastic is gevonden in 60 procent van alle zeevogels en 100 procent van alle soorten zeeschildpadden, omdat ze plastic voor voedsel aanzien.

Wat het storten betreft, meldde de United States Environmental Protection Agency dat de stortplaatsen van het land alleen al in 2015 26 miljoen ton plastic ontvingen.De EU schat dat haar leden jaarlijks hetzelfde bedrag zullen genereren.Kleding is ongetwijfeld een groot deel van het probleem: in het Verenigd Koninkrijk belandt volgens een rapport van het Waste and Resources Action Program (WRAP) jaarlijks voor ongeveer 140 miljoen pond aan kleding op stortplaatsen.“Plastic afval omzetten in een bruikbaar materiaal is erg belangrijk voor mens en milieu”, zegt Karla Magruder, bestuurslid van Textile Exchange, in een e-mail aan FashionUnited.

2. rPET is net zo goed als nieuw polyester, maar kost minder middelen om te maken - Gerecycled polyester is qua kwaliteit bijna hetzelfde als nieuw polyester, maar de productie ervan vereist 59 procent minder energie in vergelijking met nieuw polyester, volgens een onderzoek uit 2017 door het Zwitserse federale bureau voor het milieu.WRAP schat dat de productie van rPET de CO2-uitstoot met 32 ​​procent vermindert in vergelijking met regulier polyester."Als je naar levenscyclusanalyses kijkt, scoort rPET aanzienlijk beter dan virgin PET", voegt Magruder toe.

Bovendien kan gerecycled polyester bijdragen aan het verminderen van de winning van ruwe olie en aardgas uit de aarde om meer plastic te maken."Het gebruik van gerecycled polyester vermindert onze afhankelijkheid van aardolie als bron van grondstoffen", zegt de website van outdoormerk Patagonia, vooral bekend door het maken van fleece van gebruikte frisdrankflessen, onbruikbaar productieafval en versleten kledingstukken.“Het beperkt de teruggooi, waardoor de levensduur van stortplaatsen wordt verlengd en de giftige emissies van verbrandingsovens worden verminderd.Het helpt ook om nieuwe recyclingstromen te promoten voor polyester kleding die niet langer draagbaar is”, voegt het label eraan toe.

"Omdat polyester goed is voor ongeveer 60 procent van de wereldproductie van PET - ongeveer twee keer zoveel als er in plastic flessen wordt gebruikt - heeft de ontwikkeling van een niet-maagdelijke toeleveringsketen voor polyestervezel het potentieel om een ​​enorme impact te hebben op de wereldwijde energie- en grondstofbehoeften", betoogt het Amerikaanse kledingmerk Nau, ook bekend om het prioriteren van duurzame stofopties.

Gerecycled polyester: de nadelen

1. Recycling heeft zijn beperkingen -Veel kledingstukken zijn niet alleen van polyester gemaakt, maar eerder van een mix van polyester en andere materialen.In dat geval is het moeilijker, zo niet onmogelijk, om ze te recyclen.“In sommige gevallen is het technisch mogelijk, bijvoorbeeld blends met polyester en katoen.Maar het is nog steeds op pilootniveau.De uitdaging is om processen te vinden die goed kunnen worden opgeschaald en we zijn er nog niet”, zei Magruder in 2017 tegen Suston Magazine. Bepaalde lamineringen en afwerkingen die op de stoffen worden aangebracht, kunnen ze ook onrecyclebaar maken.

Zelfs kleding die voor 100 procent uit polyester bestaat, kan niet eeuwig worden gerecycled.Er zijn twee manieren om PET te recyclen: mechanisch en chemisch.“Mechanische recycling is een plastic fles nemen, wassen, versnipperen en er vervolgens weer een polyester chip van maken, die vervolgens door het traditionele vezelproductieproces gaat.Chemische recycling is het nemen van een plastic afvalproduct en het terugbrengen naar de oorspronkelijke monomeren, die niet te onderscheiden zijn van nieuw polyester.Die kunnen dan weer terug in het reguliere polyesterproductiesysteem”, legt Magruder uit aan FashionUnited.De meeste rPET wordt verkregen door mechanische recycling, aangezien het de goedkoopste van de twee processen is en er geen andere chemicaliën nodig zijn dan de reinigingsmiddelen die nodig zijn om de inputmaterialen te reinigen."Door dit proces kan de vezel echter zijn kracht verliezen en moet daarom worden gemengd met nieuwe vezels", merkt het Zwitserse federale bureau voor het milieu op.

"De meeste mensen geloven dat plastic oneindig kan worden gerecycled, maar elke keer dat plastic wordt verhit, degenereert het, dus de daaropvolgende iteratie van het polymeer wordt afgebroken en het plastic moet worden gebruikt om producten van lagere kwaliteit te maken", zegt Patty Grossman, mede-oprichter van Two Sisters Ecotextiles, in een e-mail aan FashionUnited.Textile Exchange stelt echter op haar website dat rPET vele jaren kan worden gerecycled: "kledingstukken van gerecycled polyester streven ernaar om continu te worden gerecycled zonder kwaliteitsverlies", schreef de organisatie, eraan toevoegend dat de polyester kledingcyclus het potentieel heeft om " een gesloten-lussysteem” op een dag.

Degenen die de gedachtegang van Grossman volgen, stellen dat de wereld in het algemeen minder plastic zou moeten produceren en consumeren.Als het publiek gelooft dat alles wat ze weggooien kan worden gerecycled, zullen ze waarschijnlijk geen probleem zien om plastic wegwerpartikelen te blijven consumeren.Helaas wordt slechts een klein deel van het plastic dat we gebruiken gerecycled.Volgens de Amerikaanse Environmental Protection Agency werd in de Verenigde Staten in 2015 slechts 9 procent van alle kunststoffen gerecycled.

Degenen die pleiten voor een minder feestelijke kijk op rPET verdedigen dat modemerken en shoppers moeten worden aangemoedigd om zoveel mogelijk de voorkeur te geven aan natuurlijke vezels.Immers, hoewel rPET 59 procent minder energie kost om te produceren dan nieuw polyester, vereist het nog steeds meer energie dan hennep, wol en zowel biologisch als regulier katoen, volgens een rapport uit 2010 van het Stockholm Environment Institute.